Blog

In augustus 2018 had Joke de eer om als gast te worden uitgenodigd op de stoere Staverse Jol ‘Vrouwe Anna Margaretha’. De ‘Vrouwe Anna Margaretha’ had, op haar beurt, de eer om bij de 42e Regionale Friese Reünie het Admiraalschip voor het Admiraalzeilen te zijn.

Voor wie niet bekend is met de edele kunst van het Admiraalzeilen: anders dan bij wedstrijdzeilen gaat het hier niet om snelheid, maar om schoonheid.

De vloot wordt verdeeld in eskaders, die bestaan uit schepen van bij voorkeur hetzelfde type, zodat het mogelijk is dezelfde snelheid te varen. Het geheel moet er vanzelfsprekend heel mooi uitzien. Elk eskader wordt aangevoerd door een eskadercommandant, en de commandant van het eerste eskader is de vlootcommandant. De commandant is verantwoordelijk voor de discipline in het eskader en geeft het signaal om de Admiraal, precies tegelijk, met de fok te groeten.

Gastheer Jan en gastvrouw Anna Margaretha (de naam van het schip is inderdaad geen toeval), die in het dagelijks leven beter bekend staat als Greet, nodigden op de valreep nòg een vriendin uit. Die extra gezellige verrassing van het weekend was Joan, die in betere tijden mede-schipper was van een Workumer Bol.

Naast alle gezelligheid ging het natuurlijk om het Admiraalzeilen. De ‘Vrouwe Anna Margaretha’, met natuurlijk de Admiraal aan boord, inspecteerde vooraf de vloot, die al in eskaders klaarlag.

Goede herinneringen aan de Vlootschouw bij Sail Amsterdam 2010, waarbij de KU12 was uitgenodigd om (als invaller) mee te varen in een eskader Boeiers, kwamen boven. De spanning om zo mooi mogelijk voor de dag te komen, de juiste snelheid te houden en op tijd te groeten. Allemaal onbeschrijfelijk leuk!

Maar, toegegeven, het is allemaal nog heel veel leuker om al die eskaders voorbij te zien varen. Sommigen waagden een tweede poging, omdat het de eerste keer niet perfect ging. Anderen voeren strak in het gelid, de mast en de zeilen in exact dezelfde hoek ten opzichte van het water. Allemaal onbeschrijfelijk mooi!

Aan alle mooie dingen schijnt een eind te moeten komen, en ook dit onvergetelijke weekend ging voorbij.

En toen kreeg Joke een ingepakt cadeautje van Joan: thuis uitpakken! Altijd spannend…

De hint die Joan erbij gaf was: “Dit zijn ‘Vasthoudertjes’, ga door met je plan voor het behoud van KU12!”

Ze liggen nog altijd als aanmoediging op het nachtkastje, de ‘Vasthoudertjes’. En kijk waar de vasthoudendheid ons gebracht heeft: de restauratie van de KU12, het behoud van het schip!